Deze podcast is opgenomen in februari 2022.
Over druk:
‘De druk op de sector is hoog, en wordt opgelegd door onder andere ngo’s (niet-gouvernementele organisaties, red.) en de overheid. Ik denk dat boeren het gevoel hebben dat de druk vooral bij hen ligt. De afgelopen jaren bij FrieslandCampina heb ik beter leren begrijpen hoe hoog die druk is, en waarom zij dat zo voelen. Maar ik vind dat je het CO2-probleem door de hele keten heen moet behandelen. Wij zijn een keten van gras tot glas, een corporatie: we hebben de boeren én de fabriek. Maar daarna komt nog retail en de consument. Je kunt de druk niet bij één speler in de keten leggen.’
Over duurzaamheid:
‘Het uitgangspunt van ons duurzaamheidsbeleid is: het voeden van de wereld met kwalitatief hoogwaardige, gezonde en lekkere producten, met het achterlaten van een zo klein mogelijke footprint. Dus met zo min mogelijk uitstoot, zo goed mogelijk voor de natuur. Ons duurzaamheidsprogramma, ‘Nurishing a better planet’, bestaat uit zes grote ambities. Die ambities zijn gelinkt aan een aantal Sustainable Development Goals, die bijdragen aan het verbeteren van ons voedingsportfolio. Zoals ambities om de CO2-footprint te verlagen, de biodiversiteit te vergroten en verpakkingen te verbeteren. Zo’n breed duurzaamheidsprogramma is nodig, omdat we over de hele wereld zitten. En duurzaamheid betekent niet overal hetzelfde. In Azië ligt de focus bijvoorbeeld op verpakking en plastic waste. In Nederland gaat het veel meer over uitstoot.
FrieslandCampina is een voedingsmiddelenproducent, dus het begint bij ons met goede voeding. ‘Nurishing by nature’ is onze purpose: het voeden van de wereld. Met goede inkomsten voor de boeren, nu en voor de generaties die komen. Ook dat is duurzaamheid, en de corporatie die 150 jaar teruggaat. Sommige boeren zijn al sinds de eerste familiegeneratie bij FrieslandCampina aangesloten.’
Over aanpassen:
‘Als boeren zich niet continu zouden aanpassen aan wat de maatschappij van hen vraagt, waren wij geen corporatie van 150 jaar oud. Ze doen het van nature; aan de weersomstandigheden, maar ook aan maatschappelijke omstandigheden. We helpen elkaar daarbij. FrieslandCampina heeft bijna 17.000 boeren, dus we zijn een mini-maatschappij. De boeren zitten overal, en iedere boer draagt op zijn eigen manier bij. De een aan de natuur, een ander aan het behoud van weidevogels. Aan ons programma ‘Winnen met klimaat en natuur’ hebben de afgelopen drie jaar bijna 3.000 boeren meegedaan. Met dit programma laten we hen zien wat ze kunnen doen om op hun boerderij te verduurzamen. En we meten echt alles, tot vervelends toe. We zijn bijna een soort datafabriek. We hebben voor boeren een soort simulatordashboard gebouwd, waarmee ze aan ‘knopjes’ voor hun bedrijf kunnen draaien. Hoe scoor ik als ik hier iets toevoeg aan het voer van mijn koeien? Of als ik hier iets aanpas op mijn land? En als ik deze knoppen omdraai, scoor ik dan hoger of lager? Die score uit zich bij boeren dan voornamelijk in (de vermindering van) de CO2-uitstoot en (het verbeteren van) de biodiversiteit.
Over bereik:
‘In coronatijd hebben we minder boeren kunnen bereiken. We staan met hen in contact op verschillende manieren. Zoals via een extranet en een magazine dat bij alle boeren wordt bezorgd, maar uiteindelijk is de beste manier om mensen te bereiken face to face. Daarom organiseren we twee keer per jaar een event, een soort aandeelhoudersvergadering. We gaan het land door en staan voor een zaal van 100 à 150 boeren om te vertellen wat FrieslandCampina doet om hun melk zo goed mogelijk te verkopen.
Zwetend kom ik van zo’n podium af. De boeren leggen me het vuur aan de schenen. En terecht, want wij moeten voor hun inkomsten zorgen. Ze stellen vragen als: ‘Waarom stond X in de krant? Waarom vertellen jullie niet beter wat wij allemaal goed doen?’. Het is moeilijk om een groep mensen die al onder druk staat te vertellen dat ze meer – of anders – moeten gaan doen. Maar ze begrijpen het ook en vragen: zeg me dan hoe?
Zoals bij iedere verandering wordt het makkelijker als je ervoor beloond wordt. Dus daar zorgen we voor. Door afspraken te maken met onze grote klanten; dat we hun footprint kunnen verkleinen door hen te voorzien van melk met een kleinere footprint. Zoals bij Danone. Een groep boeren levert melk aan Danone en heeft de CO2-footprint in drie jaar met 17 procent kunnen verkleinen. Danone betaalt iets extra’s voor de melk, en dat gaat naar de boer.’
Over strategie:
‘Het netwerk binnen je organisatie is belangrijk. De afdelingen, bijvoorbeeld marketing, corporate communicatie en investor relations moeten niet allemaal hun eigen ding doen. Uiteindelijk werk je allemaal aan hetzelfde doel. Daarin zie ik een duidelijke rol voor corporate communicatie, en sowieso voor corporate affairs: de reputatie van je bedrijf moet je niet voor jezelf houden. Wat je daar leert, moet je weer terugbrengen in het bedrijf en de buitenwereld binnen brengen. Daar hoort ook bij: de binnenwereld buiten brengen. Dus niet alleen roepen: dat moeten we niet doen, want buiten denken ze [vul in], maar juist logisch nadenken over hoe het in de strategie past. Communicatie is veel meer dan een vak. Het gaat over begrijpen wat je organisatie doet, wat het drijft, de strategie willen doorgronden en bereid zijn om binnen de organisatie je netwerk net zo goed op orde te hebben als erbuiten.’
Over waarden:
‘Mijn ambitie is om mijn duurzaamheidsafdeling over vijf jaar niet meer te laten bestaan. Ik denk dat het geen zin heeft om duurzaamheid een corporate onderwerp te laten zijn. Het moet in alle lagen van je bedrijf worden beleefd. Misschien is er tegen die tijd nog een klein groepje collega’s dat de grenzen bewaakt, kijkt naar wat er aan komt. Maar uiteindelijk moet het, net als financiën en dat soort belangrijke topics, onderdeel worden van je bedrijfsvoering. Duurzaamheid is niet iets waarvan corporate communicatie zegt: jongens, misschien moeten jullie dit eens proberen. Het moet verweven zitten. En we hebben de verantwoordelijkheid om onze Salesforce op te leiden en te informeren. Zij moeten zich zeker voelen om ons verhaal te vertellen, want de klant weet vaak meer dan wij. We willen van push naar pull. Dat collega’s bij klanten vandaan komen en vragen: heb jij nog een goede propositie op iets wat we bijvoorbeeld met regeneratieve of natuurlandbouw kunnen doen?’.
Over klimaatneutraal:
‘Ik heb er vertrouwen in dat FrieslandCampina in 2050 100 procent klimaatneutraal is. Je houdt altijd uitstoot, want we werken met levende wezens. Een deel moeten we compenseren, maar als dat kan door bijvoorbeeld op te slaan op eigen grond – is dat perfect. We hoeven niet te compenseren met bos ergens ver weg. Ik denk dat wij oplossingen dichterbij kunnen zoeken.
De overheid heeft plannen voor een CO2-reductie van 30 procent. Als je het mij vraagt, moet dat geen doel op zich zijn. Volgens mij moet je kijken naar wat je wilt bereiken en daar een reductiepercentage op zetten. Dus een reductiepercentage voor CO2, voor stikstof en vervolgens kijken wat daar de beste en structurele oplossing voor is.’
